Met zijn uitgestrekte zandstranden is De Koog een geliefde bestemming voor vakanties. Achter deze idyllische setting schuilt een groep toegewijde individuen die bekend staan als strandwachten, wiens taak het is om de veiligheid van badgasten te waarborgen. We nemen een kijkje bij Arnee (27) en Rocco (31), twee strandwachten in de zomermaanden in De Koog.

Arnee en Rocco zijn beiden fanatieke zwemmers én ze zijn graag tussen de mensen. Daarom doen zij niets liever dan een aantal weken in het jaar vrijwilligerswerk op het Texelse strand. Rocco: ‘Toen ik zes jaar was had ik al mijn eerste diploma in reddingszwemmen. Sinds 2011 kom ik op Texel als vrijwilliger. Dat doe ik naast mijn baan als beveiliger in een TBS-kliniek. De strandwachten vormen een hechte groep, we zijn net familie.’ Arnee komt al tien jaar naar het eiland als vrijwilligster. Ze is in het dagelijks leven docent in het speciaal voortgezet onderwijs. ‘Maar dit blijft zo leuk om erbij te doen. Ik heb hier, bij de Texelse reddingsbrigade, vrienden voor het leven gemaakt. En zelfs de liefde gevonden!’

Van loodgieters tot artsen

De twee vrijwilligers praten honderduit over de leuke aspecten van het werk. ‘Iedereen die hier komt heeft hetzelfde doel: het strand veilig houden. Ieder seizoen begint met een barbecue, op die dag worden de nieuwelingen geselecteerd en aan de fitheidstest onderworpen. De eis is dat je twee kilometer binnen twaalf minuten moet kunnen hardlopen,’ vertelt Arnee. ‘En je moet natuurlijk kunnen zwemmen. Maar er komen ook vrijwilligers die bijvoorbeeld geen ervaring hebben met zwemmen in zee. Dat kun je (bij ons) allemaal leren,’ vult Rocco aan. ‘Van loodgieters tot artsen, we werken hier naadloos samen en iedereen leert van elkaar. Zo blijven we ons ontwikkelen. Er zijn bijvoorbeeld vrijwilligers die in het begin porto-angst hadden – zij vonden het spannend om te communiceren via een portofoon – en nu via moeiteloos leiding geven aan een groep. Je ziet mensen groeien, beter worden, geweldig vind ik dat.’

Pannenkoeken bakken

De strandwachten van de Texelse Reddingsbrigade bewaken alleen de noordelijke stranden op Texel, paal 19, 20, 21 en paal 28. Per post zijn er zes bewakers. Zij slapen met z’n allen in een groepsaccommodatie aan de Pelikaanweg. Rocco: ‘Dat is supergezellig. Buiten het werk doen we een hoop leuke dingen samen, zoals surfen of uitgaan. Vanavond gaan we naar het klimpark. Het is een leuke combinatie van hard werken en ontspannen.’ Arnee vertelt over een gemiddelde werkdag: ‘De wekker gaat om half 8. Aankleden, tandenpoetsen, dan gaan er twee van de groep boodschappen doen, terwijl de rest de spullen op het strand klaarzet. We zijn dan inzetgereed, zoals we dat noemen. Dan is er tijd voor een gezamenlijk ontbijt. ’s Ochtends is het vaak niet druk op het strand en die tijd gebruiken we om te oefenen. ’s Middags bewaken we het strand. Als het echt heel slecht weer is vervelen we ons ook niet hoor,’ lacht Arnee. ‘Dan gaan we een taart of pannenkoeken bakken en theorie leren. Het is nooit saai.’

Heftige reddingsacties

Bij Paal 20 is de hoofdpost van de brigade. ‘Hier moeten wij ook alert zijn op berichten van de andere stranden, die via de portofoon binnenkomen. Als daar iets gebeurt, moeten wij zorgen dat alle nodige hulp aanwezig is. Vorige week hadden we hier nog een memorabele reddingsactie,’ vertelt Rocco. We waren gelukkig snel in het water om een man te redden die niet zelfstandig meer naar de kant kon komen. Het was zo zorgelijk dat ook de hulpdiensten zijn gealarmeerd. Uiteindelijk was hij gelukkig wel aanspreekbaar, maar hij is voor de zekerheid toch met een helikopter naar het ziekenhuis gebracht.’ Arnee: ‘Het had niet veel langer moeten duren, gelukkig werden wij gealarmeerd door een vrouw die ook aan het zwemmen was. Het is een cliché dat mensen gillen en zwaaien als ze verdrinken. Meestal is er niks te merken. Dus daarom is het heel goed dat badgasten ook op elkaar letten.’ Belangrijk bij een reddingsactie is rust. ‘Als wij in paniek raken, raken badgasten ook in paniek. Bij ons gaat een knop om, waardoor we rustig en gecontroleerd blijven werken. Uiteindelijk geeft het natuurlijk wel een kick als een redding succesvol is,’ vertelt Arnee.

Zulke heftige reddingsacties komen gelukkig niet al te vaak voor. Rocco: ‘Vaak helpen we met een kwallenbeet of een verzwikte enkel. Of informeren we de ouders even als er een kindje het water in gaat met zwembandjes of een zwemvest. Daarvan denkt men dat het veilig is, maar met de stroming in de Noordzee drijf je zo weg.’ Arnee: ‘Ook helpen we bijvoorbeeld graag met het tillen van een windscherm, als iemand slecht ter been is. Of geven we een kindje uitleg over een aangespoelde kwal. Ook dit soort dingen blijven leuk en zijn we voor. Een uitdaging voor ons is mensen bewust maken van de gevaren, zonder ze angst in te boezemen. Wij zijn voor preventief bewaken. Dus als je vragen hebt, spreek ons gerust aan!’

De vrijwilligers hebben een combinatie van toewijding, alertheid en een passie voor het beschermen van anderen. Daarnaast genieten ze volop van zonovergoten dagen op het strand van De Koog. Ze houden ons strand veilig en dat maakt ze onmisbaar voor onze badplaats.

Heb je ook interesse in vrijwilligerswerk bij de Texelse Reddingsbrigade? Kijk wanneer de inschrijvingen beginnen op de website www.trb.nu